مقایسه ید رادیواکتیو و داروهای ضد تیروئید در درمان تیروتوکسیکوز

نویسندگان

دکتر بهزاد حیدری

b heidari shaheed beheshti hospital, babol university of medical sciences, babol, iran.دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی بابل، بیمارستان شهید بهشتی، بخش داخلی و پزشکی هسته ای دکتر فرنوش فرهنگی

f farhangi shaheed beheshti hospital, babol university of medical sciences, babol, iran. دکتر مهرانگیز امیری

m amiri shaheed beheshti hospital, babol university of medical sciences, babol, iran.

چکیده

مقدمه: هیچ یک از روش های درمان دراز مدت موجود برای درمان تیروتوکسیکوز ایده ال نیست و انتخاب نوع روش درمانی بستگی به بیمار دارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه دو روش درمان با ید رادیواکتیو و داروهای ضد تیروئید است. مواد و روش ها: جمعیت مورد مطالعه، بیماران مبتلا به تیروتوکسیکوز است که از فروردین ماه سال 1376 تا اردیبهشت ماه سال 1379 در بیمارستان شهید بهشتی بابل تحت درمان بوده اند. تشخیص تیروتوکسیکوز بر اساس یافته های بالینی و آزمایش های tsh، t4 و t3 تأیید شد. بیماران مبتلا به تیروئیدیت و بیمارانی که درمان را به صورت منظم دنبال نکرده اند، از مطالعه خارج شدند. درمان استاندارد با داروهای ضد تیروئید برای همه بیماران شروع شد، تا فروکش کردن بیماری ادامه یافت و سپس بتدریج قطع شد. بیمارانی که پس از حداقل 6 ماه درمان، پاسخ مناسب ندادند یا حداقل 3 ماه پس از فروکش کردن بیماری دچار عود بیماری شدند، برای درمان با 15-8 میلی کوری ید رادیواکتیو انتخاب شدند. درمان با داروهای ضد تیروئید تا طبیعی شدن عملکرد تیروئید ادامه یافت. همه بیماران در حین درمان و حداقل تا یک سال پس از فروکش کردن بیماری تحت نظر قرار گرفتند. یافته ها: 30 بیمار (20 زن، 10 مرد) با میانگین سنی 11±46 سال تحت درمان با ید رادیواکتیو و 44 بیمار (22 زن، 22 مرد) با میانگین سنی 14±37 سال و تحت درمان با داروهای ضد تیروئید قرار گرفتند. مدت بیماری در دو گروه به ترتیب 33±14 و 15±5/10 ماه و علت تیروتوکسیکوز به ترتیب بیماری گریوز 63% و 5/79%، گواتر مولتی ندولر توکسیک 27% و 5/11%، گواتر ندولر توکسیک 10% و 9% بود. بعد از 21±7/19 ماه پیگیری، در 60% بیمارانی که ید رادیواکتیو دریافت کرده بوند، عملکرد تیروئید به حالت طبیعی برگشت و 55% بیماران پس از 19±28 ماه در حالت پرکاری باقی ماندند. مدت درمان با داروهای ضد تیروئید در دو گروه به ترتیب 8/4±3/3 و 3/8±3/13 ماه (001/0p<) بوده است. هیچ نوع عوارض دارویی مشاهده نشد و در بیمارانی که بیماری شان فروکش کرده بود در دو گروه به ترتیب پس از 19±5/17 و 18±21 ماه هیچ موردی از عود بیماری دیده نشد. نتیجه گیری: در کوتاه مدت، سرانجام تیروتوکسیکوز از نظر فروکش کردن بیماری در درمان با ید رادیواکتیو یا داروهای ضد تیروئید مشابه است اما بروز کم کاری در حالت اول و تداوم پرکاری در حالت دوم، برتری درمان با ید رادیواکتیو را مطرح می کند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

مقایسه یافته های درمان با داروهای ضد تیروئید، ید رادیواکتیو و جراحی در بیماران مبتلا به هیپرتیروئیدی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی سه روش درمانی (داروهای ضدتیروئید، ید رادیواکتیو و جراحی) در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئیدی و مقایسه ی یافته های آن ها بود. مواد و روش ها: ابتدا سابقه ی پزشکی 1022 بیمار (سال 84-1378) بررسی گردید و داده های تن سنجی، زمان شروع بیماری و تخمین وزن تیروئید در حین معاینه، قبل و بعد از درمان، آزمون های عملکرد تیروئید، زمان بروز عود، زمان بروز هیپوتیروئیدی و عوارض جانبی ...

متن کامل

مقایسه یافته‌های درمان با داروهای ضد‌تیروئید، ید رادیواکتیو و جراحی در بیماران مبتلا به هیپرتیروئیدی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی سه روش درمانی (داروهای ضدتیروئید، ید رادیواکتیو و جراحی) در بیماران مبتلا به کم‌کاری تیروئیدی و مقایسه‌ی یافته‌های آن‌ها بود. مواد و روش‌ها: ابتدا سابقه‌ی پزشکی 1022 بیمار (سال 84-1378) بررسی گردید و داده‌های تن‌سنجی، زمان شروع بیماری و تخمین وزن تیروئید در حین معاینه، قبل و بعد از درمان، آزمون‌های عملکرد تیروئید، زمان بروز عود، زمان بروز هیپوتیروئیدی و عوارض جانبی ...

متن کامل

مقایسه‌ی درازمدت اثرات متی‌مازول با ید رادیواکتیو درمانی در درمان پرکاری تیروئید

چکیدهمقدمه: درمان انتخابی در موارد عود بیماری گریوز ید رادیواکتیو است، که از جمله عارضه‌های مهم آن هیپوتیروئیدی و مصرف لوتیروکسین تا آخر عمر می‌باشد. مواد و روش‌ها: این بررسی به صورت کارآزمایی بالینی نیمه تصادفی با دوره‌ی‌ پیگیری کمینه‌ی 15 سال انجام شد. در این پژوهش 132 بیمار مبتلا به عود گریوز به دو گروه تقسیم شدند، 59 نفر در گروه متی‌مازول، 73 نفر در گروه ید رادیواکتیو و از نظر متغیرهای متعد...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

جلد ۴، شماره ۱، صفحات ۲۹-۳۴

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023